1654 αποτελέσματα

Παρουσίαση βιβλίου « Το παγκάκι της αγκαλιάς »

Τα προνήπια του Διαμαντίδειου Νηπιαγωγείου Λεοντείου Σχολής Αθηνών παρακολούθησαν την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2025 στην βιβλιοθήκη του σχολείου την παρουσίαση του βιβλίου « Το παγκάκι της  αγκαλιάς » από την συγγραφέα Στέργια Κάββαλου.

 Ένα παγκάκι έξω από το προνήπιο γίνεται ο αγαπημένος τόπος μαμάς και κόρης. Εκεί αγκαλιάζονται, εκεί λένε τα νέα τους, τις πρώτες τους σκέψεις από τη μέρα που πέρασε. Όταν όμως η μικρή βλέπει να κάθονται άλλοι στο παγκάκι, θυμώνει. Είναι δικό της, είναι το παγκάκι της αγκαλιάς!

Διακρίσεις etwinning: το Σχολείο μας βραβεύτηκε για 4 Ευρωπαϊκά Έργα!

Τέσσερα καινοτόμα έργα eTwinning στα οποία συμμετείχαν μαθητές και μαθήτριες του σχολείου μας, "Splash of Cultures: A Year through water," "J.O.Y. Journey of Youth Across European Cultures," "Together for Wellness" και "Well-being at school in the AI era" έλαβαν Εθνικές Ετικέτες Ποιότητας για την εξαιρετική τους υλοποίηση.

Μέσα από τη δημιουργική συνεργασία και την αξιοποίηση των ψηφιακών εργαλείων, οι μαθητές και οι μαθήτριες μας εξερεύνησαν καίρια ζητήματα, όπως η προστασία του περιβάλλοντος και η πνευματική και σωματική ευεξία σε έναν ολοένα και πιο ψηφιακό κόσμο.

Η επιτυχία αυτή αναδεικνύει την αφοσίωση και το πάθος των παιδιών και των εκπαιδευτικών μας για τη μάθηση και την ευρωπαϊκή συνεργασία. 

Συγχαρητήρια σε όλους για τη σπουδαία αυτή διάκριση!

Η Ομάδα Στίβου του Σχολείου μας στο 6ο Αθλητικό Φεστιβάλ Βαρήκοων και Κωφών

Με χαρά και περηφάνια, οι μαθητές/-τριες της Ομάδας Στίβου του Γυμνασίου - Λυκείου του Σχολείου μας, με συνοδούς Καθηγήτριες, κα Θάλεια Ιακωβίδου και κα Γεωργία Λωσταράκου, συμμετείχαν εθελοντικά στο 6ο Αθλητικό Φεστιβάλ Βαρήκοων και Κωφών, το οποίο πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2025, στο Δημοτικό Στάδιο Σπάτων «Δ. Δημητρίου», με στόχο την προώθηση της ισότητας, της συμμετοχής, της συμπερίληψης και της αγάπης για τον αθλητισμό.

Οι μαθητές/-τριές μας βοήθησαν στην οργάνωση και την υλοποίηση των αγωνισμάτων στίβου. Στήριξαν με ενθουσιασμό τους μικρούς αθλητές/-τριες με προβλήματα ακοής, οι οποίοι με τη σειρά τους απόλαυσαν τη χαρά της άθλησης και της ομαδικής προσπάθειας.

Το Σχολείο μας στηρίζει διαχρονικά δράσεις που προάγουν την κοινωνική ένταξη, την αποδοχή και τον εθελοντισμό. Η συμμετοχή μας αποτελεί έμπρακτο παράδειγμα των αξιών που πρεσβεύει η Λεόντειος Σχολή όπως είναι ο σεβασμός, η προσφορά και η αγάπη για τον συνάνθρωπο.

Στο τέλος, οι διοργανωτές ευχαρίστησαν θερμά τα παιδιά μας που στάθηκαν με ήθος και πραγματικό αίσθημα ευθύνης δίπλα στους μικρούς αθλητές! 

Αποχαιρετώντας τον Διονύση Σαββόπουλο

Η είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου βύθισε την Ελλάδα σε βαθιά συγκίνηση. Μια Ελλάδα που δεν ξέχασε ακόμα να συγκινείται. Να τιμά τους Ποιητές της. Και όχι να τους αποκαθηλώνει.

Ωραίος σα μύθος. Με μια ακριβή στιχουργική, μια ποίηση επιτακτική και αιμάσσουσα, αποτελεί έναν από τους μύθους της νεότερης τραγουδοποιίας μας. Από το «Φορτηγό», αυτές τις πρωτόλειες «ασκήσεις φυσικής αναπνοής», με τους Μάγους, την Ζωζώ, τα μπουλούκια, τις μαϊμούδες και την αγέραστη Συννεφούλα, αμέσως νιώσαμε «ότι κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ». Κι ήρθε μετά το «Περιβόλι», ο «Μπάλλος», το «Βρώμικο ψωμί», η «Ρεζέρβα», τα «Τραπεζάκια έξω», το αιρετικό «Κούρεμα»… Καθόρισε όσο λίγοι την πνευματική μας ταυτότητα έφυγε, αφήνοντας πίσω του έργο που θα αντηχεί για πάντα. Δεν υπήρξε απλώς ο πρώτος τραγουδοποιός στην ιστορία του εγχώριου τραγουδιού μας. Ήταν καθρέφτης μιας ολόκληρης εποχής, που ύμνησε με έρωτα την Ελλάδας, με τη γλώσσα της Ποίησης και της αλήθειας.

Με μια «τυφλή εκ γενετής αιμορραγία», ταξίδεψε «στο υπόγειο νησί των Ποιητών», κατάφερε να παντρέψει τη ροκ, τη λαϊκή και τη λόγια παράδοση, να κάνει τη ευφάνταστη σάτιρα τραγούδι και τη διαμαρτυρία μελωδία. Διατρέχοντας τους δίσκους του, ξεφυλλίζουμε τα κεφαλαία της Ιστορίας της μεταπολεμικής Ελλάδας. Οι λέξεις του έγιναν φωνή για γενιές που αναζητούσαν ελευθερία, νόημα και ελπίδα.

Η αποδημία του Διονύση Σαββόπουλου σηματοδοτεί την έννοια του Εθνικού πένθους. Η παρουσία του θα παραμείνει αισθητή στων Ελλήνων τις κοινότητες, στις πλατείες, στους δρόμους, στις κιθάρες, στις παρέες που γράφουν ιστορία. Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν έφυγε· συνεχίζει να ζει μέσα από τις ιστορίες του, εκεί όπου οι λέξεις του έγιναν ψυχή και οι νότες του παρηγοριά. Ενας άγγελος-εξάγγελος που έστησε το κρεβάτι του πίσω απ’την αγορά…

Το τραγούδι του θα συνεχίσει να αντηχεί στον χρόνο· να πολιτικοποιεί γενιές και γενιές. Η φωνή του θα ανοίγει δρόμους όπου η ανάγκη για ελευθερία, για αλήθεια, για κοινωνική συνείδηση θα ξυπνά.

Νιόνιο μας καλό σου ταξίδι στο φως. Ταπεινά ευχαριστούμε βαθιά για το φως που χάρισες σε τόσες γενιές. Η Συννεφούλα σου θα χαμογελάει πια δακρυσμένη. Κι αφού δεν έχεις νέα ευχάριστα να πεις, καλύτερα να μην μας πεις κανένα…


Δημήτριος Πατώκος
Καθηγητής Φιλολογίας Λεοντείου Σχολής Νέας Σμύρνης