Έμπνευσή μας αποτελεί το όραμα του Αγ. Μαρκελλίνου Σαμπανιά και των Μαριανών Αδερφών να δημιουργήσουν όχι μόνο ένα σχολείο για τα παιδιά, και ιδιαίτερα τα πιο φτωχά και αναγκεμένα, αλλά έναν τόπο όπου τα παιδιά αυτά θα τον ένιωθαν σπίτι τους. Και το κατάφεραν με τη βοήθεια της Παναγίας που είχαν ως πρότυπό τους.
Κι εμείς σήμερα θέλουμε να νιώθουμε σπίτι μας κάθε τόπο στον οποίο ζούμε, το σχολείο μας, την πόλη μας, την πατρίδα μας, ολόκληρο τον πλανήτη.
Και πότε νιώθουμε έναν τόπο σπίτι μας; Σίγουρα όταν εκεί νιώθουμε αποδεκτοί, όταν εκεί αισθανόμαστε ότι μας αγαπούν, μας εκτιμούν, σέβονται τη διαφορετικότητά μας και δεν θίγουν την αξιοπρέπειά μας. Νιώθουμε σπίτι μας εκεί όπου μπορούμε να ονειρευτούμε και να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα, να γελάμε και να περνάμε όμορφα, να νιώθουμε ασφάλεια και ηρεμία. Εκεί όπου νιώθουμε ότι μας φροντίζουν και σέβονται τις ανάγκες μας.
Σπίτι μας είναι εκεί που τα παράθυρα είναι ορθάνοιχτα για να μπει το φως της αγάπης και οι πόρτες κλειστές σε κάθε ασχήμια και κακία.
Σήμερα ας σκεφτούμε με ποιους τρόπους μπορούμε εμείς να αισθανθούμε όλοι σπίτι μας μέσα στο σχολείο μας. Και το πιο σημαντικό, πώς μπορούμε να κάνουμε εμείς τον κόσμο μας ένα φιλόξενο σπίτι για όλους, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες.
