Επέτειος Πολυτεχνείου
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος,
δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ’ τις φωνές,
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες — μα ούτε βήμα πίσω.
[…]
Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος»,
Τάσος Λειβαδίτης
Με αφορμή την πεντηκοστή δεύτερη επέτειο της 17ης Νοέμβρη 1973, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο του σχολείου μας πραγματοποιήσαμε μια εκδήλωση που ανέδειξε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη χούντα των συνταγματαρχών και τα γεγονότα που οδήγησαν στη λαϊκή αντίδραση απέναντι στην καταπίεση.
Η γιορτή στηρίχτηκε σε αφηγήσεις, ιστορικά κείμενα, μαρτυρίες, θεατρικά στιγμιότυπα και τραγούδια που παρουσίασαν οι μαθητές και οι μαθήτριές μας, φωτίζοντας τις καθοριστικές στιγμές του Πολυτεχνείου και τον αγώνα για δημοκρατία.
Μέσα από τη συμμετοχή τους αναδείχθηκαν όχι μόνο οι ιστορικές στιγμές, αλλά και το πόσο επίκαιρα παραμένουν σήμερα τα αιτήματα για ελευθερία, δημοκρατία, ειρήνη και δικαιώματα. 
Υπεύθυνοι γιορτής:
Αλέξανδρος Καψάλης & Αρετή Μιχαήλογλου
Μαέστρος χορωδίας & πιάνο: Βασίλης Γιώτης
Εικαστικά: Κατερίνα Καλφόγλου
Συμμετοχή (σκηνοθεσία & ορχήστρα) των αποφοίτων μας:
Νίκης Αμπατζή, Γιώργου Βαλλή, Αναστασίας Γκανιάτσου
Τεχνική υποστήριξη – φωτισμοί – βίντεο: Διονύσης Λάζαρης
